20. In sommige lidstaten kunnen secundaire correcties onderworpen worden aan een specifieke sanctie of bestraft worden met een sanctie uit hoofde van de algemene sanctieregeling. In het samenvattend verslag van het Forum over sancties[8] zijn al verschillende sanctieregelingen in de EU besproken en uit deel 5 blijkt dat in de meeste lidstaten de mogelijkheid bestaat om van een sanctie af te zien (zolang deze door een lidstaat niet is aangemerkt als een sanctie voor een ernstig strafbaar feit). In dat verslag wordt ook gesteld dat sancties in overeenstemming dienen te zijn met de definitieve overeengekomen verrekenprijzen. Deze conclusie kan ook zo worden geïnterpreteerd dat sancties slechts betrekking mogen hebben op de correctie van de verrekenprijzen als zodanig, dat wil zeggen op de primaire en niet op de secundaire correctie.
Aanbeveling 9:
Wanneer een secundaire correctie vereist is, wordt aanbevolen dat de lidstaten geen sanctie opleggen met betrekking tot de secundaire correctie.
Indien er toch sancties op secundaire correcties worden toegepast, loont het de moeite om na te gaan of deze sancties in een onderlingoverlegprocedure aan de orde kunnen worden gesteld om te garanderen dat dubbele belasting als gevolg van secundaire correcties wordt opgeheven.
Aanbeveling 10:
Wanneer de fiscale gevolgen van een secundaire correctie in een onderlingoverlegprocedure worden opgeheven of gematigd, wordt aanbevolen om de desbetreffende sanctie dienovereenkomstig op te heffen of te matigen.
